Hou van mij (gedicht over acceptatie)
- Details
- Geschreven door Cornelis Johannes van Zundert
- Categorie: Liefde
- Hits: 2691
Mocht de wereld ons niet wensen.
Waarom klopt mijn hart dan nog.
Mocht de maatschappij zo denken.
Waarom is het altijd feest bij ons.
Je wordt er mee geboren,
Je komt er niet vanaf.
Het zit niet tussen je oren.
Maar in je genen je bloed je hart...
Kijk eens in mijn ogen.
Zie jij zwart of toch ook blauw.
Laat me je vertellen,
ik hou van hem en hij ziet me staan.
Is iedere homo ziek
denken sommige mensen.
Is het een keuze om te kiezen
voor een leven vol stap voor stap.
Hoe zeg ik het mijn ouders
dat ik anders ben.
Hoe zeg ik in wat woorden.
Hoop dat je mij nu kent.
Respect voor de Hetero's
die hebben het maar makkelijk.
Alles draait om accepteren
als je iets voor jongens voelt.
Entertainment en emoties
ja we zitten vol gevoel.
Zonder haat of afkeer
naar de mens in perfecte staat.
Bedoel ik accepteer Hetero's
kijk maar om me heen.
Heb velen vrienden die begrijpen
En zeggen jongen je staat niet alleen.
Laat een roos open gaan.
En laat me zingen onder een balkon.
Voor mijn geliefde mooie man.
Ik hoop dat iedere hetero het horen kan.
Houden van jezelf
accepteren en begrepen worden.
Waneer komt nu eindelijk eens die tijd.
Dat de homo haters, de geloven of de kerk.
Eens ziet dat Gods schepsels.
Allemaal geboren zijn om te houden.
Geboren zijn om te geven.
Geboren zijn voor volmaakt geluk.
Dat is alles wat ik wil
accepteer me en ik vergeef je
Het leven wat mij geeft
- Details
- Geschreven door Cornelis Johannes van Zundert
- Categorie: Spiritueel en Religie
- Hits: 2004
Het leven wat mij geeft
Ben geboren lang geleden,
nog puur en niet gevormd.
Als ik denk aan lang geleden,
toen liefde nog vanzelf bij mij kwam.
In de vorm van kleine kusjes,
van moeder, oma, zus en pa.
Werd opgetild in de armen.
Van de eerste laag van mijn bestaan.
Het is het leven wat mij geeft,
ogen mond tanden haar.
Het is het leven wat mij geeft.
Gevoelens, tranen een gebaar.
Het is het leven wat mij geeft,
wat mij werd geschonken.
Tweede laag toen kwam het besef.
Dat ik geboren werd.
Langzaam aan begon ik te praten,
te denken weten wat ik voel.
Ik opende mijn ogen,
glimlachte naar het gezicht die mij aan staart.
Nog in de wieg totaal en puur
lag ik daar in een zachte deken.
Nog niet gevormd maar wel bekneden
Even later voor dat ik het wist,
liep ik op twee benen rond.
Ging op ontdekkings reis verloor het pure.
Het is het leven wat mij geeft,
ogen mond tanden haar.
Het is het leven wat mij geeft.
Gevoelens, tranen een gebaar.
Het is het leven wat mij geeft,
wat mij werd geschonken.
Ik ontdekte de wereld om me heen.
Zag dat er ook andere levens zijn.
Hoorde woorden in mijn oor.
Voel dit, ga dat, groei verder.
Gegeven moment voor dat ik het wist.
Zat ik met mijn vader in 't café,
zag mensen drinken lachen praten.
Was de trots van mijn vaders ziel.
Hij sprak grote woorden over mij.
Kijk dit is mijn zoon hij gaat het maken.
Het is het leven wat mij geeft,
tranen, woorden, smaak en kleur.
Het is het leven wat mij geeft.
Liefde, geluk en de natuur.
Het is het leven wat mij geeft,
wat mij werd geschonken.
Besef van leven werd al groter
langzaam aan werd het donker.
Wist opeens waar ik stond,
leerde mezelf kennen.
Ouders namen afscheid van mij.
Op de dag van mijn zeventiende jaar.
Voor die tijd, school en mensen,
voor die tijd had ik alles
al opgenomen in mijn hoofd.
Voor je beseft blijf bij mij,
laat je ouderlijke hand niet los.
Voel ik de vingers van
mijn vader en moeder al weg glijden.
Het is het leven wat mij geeft,
ogen tranen mond en praten.
Het is het leven wat mij geeft,
probeer te begrijpen wat mij is geleerd.
Het is het leven wat mij geeft
het besef van alleen staan zonder ouders.
Moest alles zelf gaan doen,
woorden bleven binnen komen.
Was het spoor kwijt van mijn reis.
Voor ik het wist was het al begonnen.
Ben nu ontwikkeld als een man.
Heb relaties zien sterven
en bloemen zien vergaan.
Alle woorden die ik vernam,
ze bleven hangen ik werd een persoon.
En nu, wat nu.. de woorden bleven komen.
Misschien goed advies,
maar zonder licht in het donker.
Nu vecht ik om op twee benen te blijven staan.
Nu besef ik dat ik liefde moet zoeken
en niet zomaar ontvang.
Als mens moet je knokken voor je bestaan.
Opeens sta je er alleen voor,
met alle woorden dikke boeken.
Het is het leven wat mij geeft,
pijn, onbegrip liefde een hart.
Het is het leven wat mij geeft
en wat mij heeft verbonden.
Met mijn hart dat sneller gaat,
met mijn haar dat grijzer wordt.
Met mijn smaak die bitter proeft.
Voor me uit een donker levenspad.
Valt niet mee als mens te leven.
Voor je het weet is puurheid weg.
Valt niet mee niet meer te denken.
Aan de mensen die mijn persoonlijkheid gaven.
Ben een spons al die tijd.
Nam informatie op vanaf mijn geboorte.
Nu kom je op een punt van denken gaan.
Waarom waarvoor is het begonnen.
Het is het leven wat mij geeft,
probeer het te begrijpen.
Het is het leven wat mij geeft,
de doornen te ontwijken.
Het is het leven elke dag
probeer het een plek te geven.
Vechtend door het leven heen
mezelf terug te vinden.
Nu jaren verder schrijf ik hier.
Omdat ik je wil zeggen,
let op met wie je omgaat
van wie je woorden hoort.
Probeer zo snel als kan te beseffen.
Dat alles wat je hoort en voelt,
tijdens de eerste jaren van je leven.
Jou creëert persoonlijk maakt.
Het is niet uit te leggen.
Hoop veel liefde,
wens veel tranen van geluk.
Het leven wat mij geeft.
Is strijd van jezelf vinden,
blijf altijd alert
en trap niet in mooi uitziende dingen.
Want het leven dat je krijgt,
al was het puur en zo volmaakt.
Het leven wat je krijgt,
als een wit tafel laken bevlekt.
Zorg voor jezelf, diep respect
denk goed na over alles wat je doet.
Want het leven wat je gekregen hebt.
De woorden, mensen om je heen.
Dat is het leven wat je geeft,
gevoelens en geluk.
Het is mijn leven wat mij geeft,
vechten, knokken door slechts de eerste woorden.
Je laat het zelf toe,
blijf op je hoede elke dag.
Dan is het leven wat je geeft.
Een nieuwe verse dag
Mijn leven in het Ganzen bord
- Details
- Geschreven door Cornelis Johannes van Zundert
- Categorie: Spiritueel en Religie
- Hits: 2130
Omringt door stilte om me heen. Denk ik bij mijn eigen, waar ga ik heen. Kijk links en rechts en ook naar boven. Kijk ver vooruit maar ik zie het niet.
Nee, ik zie het wel, gelukkig in lichte perfectie. Gelukkig met mezelf, geef me een injectie. Injecteer me met hou van mij, besmet me met liefde en altijd bij elkaar zijn.
Dat zie ik in de verte, over groene grasvelden van positieve groei. Daar zie ik witte konijntjes lopen. Die huppelen van links naar rechts. Zonder na te denken en te kijken naar boven.
Was ik misschien gelukkiger geweest als ik als dier geboren was? Als een individu dat al gelukkig is met een partner en een hol in de grond?
Ben als mens geboren, met een hart vol geheugen en verlangen. Ben met mijn ziel geboren. Die constant in mijn oor schreeuwt. Laat me nou eens focking volmaakt gelukkig zijn.
Ben als mens geboren en de wereld te bieden wat ik ben. In woorden en schrijven, in gedachte in mijn hoofd. Waar volmaakt geluk gecreëerd wordt door de machine van verlangen.
Zonder er bij na te denken. Staar ik naar een plek achter de groene heuvels. Zonder te beseffen dat ik voel wat pijn deed door het geweer van respecteer mij en een vleugje hou van jou.
Ik begin te bezwijken, in het grote verlangen van zekerheid. Begin langzaam als in drijfzand te verlangen naar geef of mij.
Probeer mezelf te accepteren. Probeer te accepteren wie ik ben.
Ben geboren als mens, ben gecreëerd door verleden. Ben geboren als persoon, ben gemaakt door ver verleden. Toch zegt men dat je jezelf kunt veranderen. En dat je ook als mens kunt huppelen door groen gras.
Maar ik kijk naar boven, na enkele minuten van zelf besef. Kijk naar de sterren naar de heer. En vraag me af ben ik een pion uit een ganzen bord? Is dit wat het leven mij geeft, gedachte vol op.
Ik vraag u in alle eer, geef mij een vast denk patroon. Zonder te grijpen naar verleden. Zonder te denken in het verleden. Neem mijn negatieve tijden af. Geeft u mij terug de levens kracht.
U bent de liefde u bent de reden van mijn leven. U gaf mij toen een leven. Maar laat me niet de pion zijn. Waarvan de eigenaar alsmaar tweeën gooit. Laat me uit de put van het spel. Geef me zicht op uw levens spel bord.
Heb zoveel lessen te volgen. Zoveel huiswerk geeft u mij. Maar lieve heer hoort mij aan. Begin een nieuwe ronde. Stop dit spel en pak mij op. Met tedere hand gooide u met een lach. Met uw geloof en warmte van gewoon weg gelukkig zijn.
Soms krijg ik gehoor. Van god de liefde ik hoor fluistering in mijn hoofd. Gij zult vrienden krijgen. Die jou wijzen waar u heen moet gaan. Jij zult mij begrijpen waarom je heel het bord telkens over bent gegaan. Het spel is simpel, denk positief. Ik geef om u omdat ik besloot. U leven te geven vol liefde maar ook strijd.
Stop met naar mijn rijk te kijken. Kijk eens om je heen en begin te begrijpen.
Dat het leven ook als wit konijn. Bestaat uit huppelen vallen en vooruit kijken.
Als je even niet op let. En je hoofd laat zakken. Zullen arend klauwen in uw rug toe rijken. Kijk altijd recht vooruit en niet achterom. Wat ge al bewandeld hebt brengt u nergens dan weer terug.
Ik geef u dit leven, omdat ik wil geven om een mens van standvastigheid. Leer mijn les en onthoud. Ik geef geluk aan allen die positief in het leven staan. Pas dan zal er hoog gegooid worden. En kom je vol energie bij het eind.
Ik kijk weer terug mijn hoofd is aan het denken. Mijn ogen staren weer naar een wit konijn. Het beest loopt recht vooruit. Van links naar rechts maar nooit achteruit. Dan begin ik te beseffen, waarom ik altijd verder moet kijken.
Ik dank de heer voor zijn woorden. Haal diep adem en loop verder over groen gras. Loop de geur achterna van tevreden, verwarmd alleen kunnen zijn. Met al mijn gedachten naar wat er nog komen gaat.
Ik zing en dans, ik huppel door gras over heuvels zonder achterom te kijken. Zie alleen maar het beeld van verandering recht voor uit. Zie alleen de schittering van nieuwe zon.
Leef mijn leven, door alles te geven. Vecht nog altijd op mijn levens pad. Heb de steun van goden en muzen. Zit ook vol met levens kracht. Maar ik wil het spel niet spelen. Van dobbelen naar gouden bergen van genegenheid.
Maar er moet gegooid worden, anders kom ik nooit vooruit. Maar laat me dan wel leven, zonder dat verleden me constant op de hielen zit. Laat me het spel verder uit spelen.
Zonder blinddoek alleen een stem van ik had je al verwacht. Ik ren in armen van begrip en zaligheid. Voel twee lippen op mijn mond. Had dit nooit verwacht. Blijf altijd vooruit denken. Kijk niet achterom, begin het spel te begrijpen.
Begin door te krijgen wat er van mij wordt verwacht. Dat is overtuiging, plezier en toon overleving kracht. Daar is waar ik die jou het leven gaf. Wacht op jou na het grote avontuur.
Ik haal diep adem en ga door ga vooruit. Bewandel bloemen velden. Met de aanblik van trots en kleuren pracht. Ik ga lekker huppelen en kijk niet achterom.
Wie weet beland ik vanzelf in de armen. Van de persoon die aan de andere kant van de heuvel wacht. Wie weet, denk positief is dat de locatie waar ik wezen moet.
Dan is het spel gespeeld, vind ik rust in hoofd en leden. Dan wordt er niet meer gegooid dobbelstenen van vol treffer of puur geluk.
Dan ben ik bij het gouden ei. Die langzaam openscheurt en mij toont, de zin van het leven.
Speel het spel en wordt geboren. In een nieuwe wereld waar zaligheid geboren wordt.
Dat is wat het wezen zegt, die net uit het ei gekropen is. Dat is de stem die mij telkens zegt
Het begin heeft geen eind, alleen er is geen eind zonder het begin.
Je moet zelf vinden waar je wilt blijven, om herboren te worden in volmaakt simpel gelukkig zijn.
Pagina 3563 van 4511