Welkom dichters en lezers

Welkom op het NETWERK VOOR DICHTERS. 

Er staat (c)opyright op de gedichten van Offerman, Ronald U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Je verdween in de ochtend met je koffer in je hand
Ik zag je lopen in onze straat aan de overkant
Ik zag je kwaad wegbenen met veel kabaal
En voordat jij de hoek om was, miste ik je al

Je ging niet stiekem met de Noorderzon
Of door de achterduer stil en bang
En zeker niet met de stille trom
Ik hoorde je verwijtende stem nog lang

Ik denk nog steeds dat ik de jonge God ben
De jongeman die ik ooit was
Die met ieders gevoel kon spelen
En alls fout kon doen onbestraft
Ik denk nog steeds dat ik de held ben
De held van elk verhaal
Maar ik had met jou beter moeten weten
Jij doorzag mijn verhaaltje helemaal

Want ik ken het klappen van de zweep toch
En ik weet van de hoed en van de rand
Met jou had ik alles wat ik wilde, had ik alles wat ik
zocht ....
Als kostbare juwelen in mijn hand
Ik kijk nog vaak naar de krassen op de stoep
Die jouw zware koffer daar achterliet
Ik merk dat ik 's nachts jouw naam soms roep
Maar ik heb natuurlijk geen verdriet

Ik had toch eindelijk veel wijzer moeten wezen
Heb ik het nu nog steeds dan niet geleerd
Het feit is eindelijk wetenschappelijk bewezen
Al ben je dan zo oud als ik- je doet alles nog verkeerd

Toelichting:
@ Muziek: Paul Vinken. Tekst: Ronald Offerman. Van de CD: Industrial, Volume 04
Er staat (c)opyright op de gedichten van Stevens, Patrick U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.

taschake les 7-1








LAAT IK U MIJN GEVOELENS PROEVEN,
BITTER ALS EEN PIT,
DROEVIG ALS MIJN EGO,
LAAT MIJ UW BLIJDSCHAP SMAKEN,
EVEN MAAR,
GENIETEN VAN HET ONBEKENDE,
EN TOCH ONEINDIG GELUKKIG ZIJN.

patrick stevens.

Er staat (c)opyright op de gedichten van Rosenbaum, Jakob U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
ze likte, wreef en zoog
zodat alles zich vermengde
tot ze spoog
haar gal vol hoop
en het geil toen zwart
van de muur af droop