stilte wacht
beelden komen onverwacht
in kleur nog steeds verwarrend
ze rapen zich met nacht

spatten tegen muren
bijten zo hun zuren
voeden zich met dat
wat ik allang begraven dacht

ze openen mijn graf
dat wat nooit gewild was
gilt zijn eerste klacht
verbloedt in rood zijn kracht

pas als het licht
mijn ogen opent en donker
wordt ontsloten door de zon
voel ik weer menselijke warmte rondom

wil melker
20/11/2007

www.wilmelkerrafels.deds.nl

jij smeedt
je eigen leven
blaasbalgt lucht
door antraciet
tot ijzer witheet
kleur kan geven

hamert op
het soepele metaal
plet wat rond
en zo onbuigzaam was
koelt met water
weer de vorm vast

je handen maken goud
zelfs ijzer wordt
weer staal jij chroomt
in meerdere dimensies
jouw levenskunst heeft
schoonheid als pretentie

wil melker
19/11/2007

www.wilmelkerrafels.deds.nl