Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
 

Rond het pentagram

ze springen in het rond
dansen vier dimensies
hun ogen dragen vuur
blikken vragen om attenties

ze roepen zwoel
willen met je praten
ze weten wat je voelt
houden alles in de gaten

hun jassen zijn van duister
daaronder zijn ze bloot
ze voeden zich met vlammen
want zonder gaan ze dood

ze zingen rond het pentagram
de hymnen van verloren
waren lange tijd met vier
de vijfde is vannacht geboren

een nieuwe uit de ster
de slaap nog in haar ogen
ze initieert de kring opnieuw
de cirkels zijn nog niet verbogen

ze springen in het rond
dansen vijf dimensies
hun ogen dragen vuur
blikken eisen nu attenties


Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/
Schrijver: wil melker, 15-05-2007
wlmelkeratwanadoo.nl

Er staat (c)opyright op de gedichten van Ree, Shauney van U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.

De vogel slaat een noodkreet.
De nacht is veel te diep.
Maar niemand zal ooit weten,
van dat meisje dat daar liep.

Tranen in haar ogen.
Want de weg was veel te lang.
Haar stem had haar bedrogen.
Zei: "Wees maar niet bang".

Lopen, Lopen moest ze.
Stoppen mocht ze niet.
Niets kan nog en niets doen we.
Want er is niemand die haar ziet.

Plots een heel klein licht.
In de verte maar toch fel.
Met een lach op haar gezicht.
Een kleintje maar toch wel.

Lopen, lopen wou ze.
Stoppen mocht nu wel.
Rennen, rennen deed ze.
Veel en veel te snel.

Met haar armen wijd, stond ze.
Oog in oog met het licht.
Het licht dat nader kwam,
Bescheen nu haar gezicht.

Plotseling verdwenen.
En niemand die het zag.
Maar de wind en het licht,
Kennen nu haar lach.

Er staat (c)opyright op de gedichten van Nimwegen, Jacolien van U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.

In een koude donker
bodemloze put
vind ik jou
zo lief
maar uitgeput

Mijn hand uitgestoken
naar jou
vat je hem niet
zit je daar verstoken

Je bent heus niet
vergeten
het lijkt zo
het voelt zo
maar het komt
omdat niet iedereen
jouw verdriet ziet

Ik zag jou zo zitten
heel alleen
En zei: Pak mijn hand
ik haal je er wel overheen.

Stapje voor stapje
zul jij lopen
richting jezelf
een wereld die mooi is
 
Kom
stapje voor stapje