Details

Geschreven door Melker, Wil

Categorie: Spiritueel en Religie

Geschreven: 31 maart 2007

Hits: 2885

Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.

leef mijn zinsbegoocheling

regeer weer over rotsen
bergen zijn teloor gegaan
dalen vol ontgoochelden
idealen van hun glans ontdaan

bloemen bloeien minder kleur
ze knakken voor het sterven
de lucht verliest zijn geur
zaden zullen nooit meer lente erven

blauw klaart zomers helderheid
het zinderen is afgevlakt
kaalheid legt de schimmen bloot die
troosteloosheid er heeft opgeplakt

nog gehoorzaamt mij de wind
ze jammert vage klachten
regen stort de beken neer
droogte laat het leven wachten

ik ben de desolaat
leef mijn zinsbegoocheling
er is geen mens met wie ik praat
de spiegel is mijn enige verovering

wil melker
31/03/2007

www.wilmelkerrafels.deds.nl

Details

Geschreven door Hubke

Categorie: Natuur

Geschreven: 31 maart 2007

Hits: 2848

Er staat (c)opyright op de gedichten van Hubke U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.

Moeder natuur...

Het hoge ruisende riet
Aan de mooie waterkant
Prachtige vergeet-me-niet
Langs de brede vijverrand

Een orchidee in onze tuin
Zacht wiegend in de wind
Smalle weegbree in het puin
En tussen het zachte grind

Een klaproos in het hoge koren
De korenbloem als trouwe maat
Het groene mos op de kerktoren
Dat er al jaren te groeien staat

Op de muur, in het wilde weg
Klimop, klimmend tot de nok
Wilde wingerd in de hoge heg
Met bloesem lijkend op een klok

Buiten dit beetje is veel meer
Gegeven door Moeder natuur
Dit verheugt me telkens weer
Hopelijk is het voor lange duur

Hubke

Details

Geschreven door Tatanka

Categorie: Liefde

Geschreven: 31 maart 2007

Hits: 2703

Er staat (c)opyright op de gedichten van Tatanka U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.

net als toen
mijn lief
schuiven de schemerzeilen
zwijgend de haven in
is er de lome zweefvlucht
van onze aalscholver
naar zijn nachtstaketsel
nooit was een strand
zo verlaten
een zee zo oneindig
eenzaam
ik proef het zout
op je huid
van toen
in de tranen
van nu