Details

Geschreven door Ramcharan, Nina

Categorie: Gedichten

Geschreven: 26 juni 2020

Hits: 1031

Fel gele bloemblaadjes
die de zon terugkaatsen.
Het maakt niet uit wie jou duwt
Zo sterk sta je.
Ik gaf je een grond,
Om op te groeien.
Ik gaf je voeding,
Om van te groeien.

Je gaf me vreugde
en haalde het beste uit mij.
Je liet me zien
waar jij alleen oog voor had

Schrompelende bladeren,
ze kondigen het einde aan.
Eens zo groot, nu zo klein

Gezegend met schoonheid
Vervloekt met tijdigheid.

Kon ik je maar redden.

Details

Geschreven door Melker, Wil

Categorie: Actualiteit

Geschreven: 26 juni 2020

Hits: 1025

• lachen,
• vrolijk

 
 
het fenomeen lach
 
 
ik zag
de lach
in je ogen
geboren worden
toen jij bezig
was de tijd
te vertalen in
het schrift
van vandaag
 
nog even
tappen uit
het gesproken
woord en de
these waarop
jij zo zat te
zweten was
met een dosis
humor gefikst
 
dat is wat
de laatste
jaren zo
node werd
gemist dat
stukje zelfkritiek
in de evaluatie
van het belang
voor de wereld
 
ik heb de
conceptie gezien
hoorde humor
geboren worden
kende al de
antithese van
wat het fenomeen
lach de wereld
heeft gebracht
 
 
wil melker
26/06/2020
 

Details

Geschreven door Melker, Wil

Categorie: Actualiteit

Geschreven: 25 juni 2020

Hits: 1139

• leven,dood,
• eeuwigheid,

 
eeuwigheidswaarde
 
 
je lachte
in je hand
bloeide en
vervloeide tijd
 
de deur
stond aan
liet de uren
ongehinderd gaan
 
de scene heeft
eeuwigheidswaarde
tot ingrijpen
het verstrijken stopt
 
actie en reactie
nemen de draad
weer op in het
regisseren van nu
 
de ingreep
heeft de deur
op slot gedaan en
tijd buiten laten staan
 
of zijn de uren
meegelopen om zo
op een andere en
betere wereld te hopen
 
 
wil melker
25/06/2020