Welkom dichters en lezers

BESTE DICHTERS EN LEZERS VAN GEDICHTENNET

Helaas worden er op deze site geen nieuwe gedichten meer geplaatst.
U kunt deze gedichten nog wel lezen. HEEFT U BELANGSTELLING DEZE DOMEINNAAM (met eventueel de hele site er bij te kopen? GRAAG BERICHT AAN poetrysite apestaartje gmail punt com

Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
 
vlakte der geesten
 
 
ik heb ze
mijn ogen laten zien
hun blikken gekruist
zonder enig vooroordeel
ik wist waar zij woonden
maar ze gaven niet thuis
 
wij hebben samen gesproken
woorden gewisseld met
uitleg emotie en pijn
dachten elkaar te verstaan
maar in de laatste conclusie
overheerste hun lijn
 
ben weer alleen
op de vlakte der geesten
waar wijsheid verblijft
wie zal nog iets voor mijn
visie geven nu ik de mening
van veel anderen weet
 
toch heb ik in de
uitstralende kou van een
donker afwijzend heelal
mijn zaden gezaaid de voren
geprepareerd want ook vrede
zal ooit ontkiemen is mij geleerd
 
 

 
Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.

zonder spirituele hand
 
 
ik ben ongeweten
vaak verdwaald geweest
zonder richting lopen en
maar hopen op een veilig
plaatsje voor mijn geest
 
daar in geborgenheid
alles even loslaten
dat mij gevangen heeft
in het web dat leven mij
al die jaren heeft voorgezet
 
ik beliep kleverige draden
zonder spirituele hand
de leegheid was onthutsend
met uitzicht op het gebeuren
van de zo verfoeide zelfkant
 
van emoties verstoken
gleed ik gezichtloos voorbij
het negeren heeft mij tot
op het bot gebroken alle
rekeningen waren voor mij
 
hoe voorzichtig ik ook
groef naar flinters aandacht
die ik vond in streepjes
koestering van licht en zon
het was mij nooit genoeg
 
kwetsbaar heb ik mij
neergelegd in overgave aan
hen die mijn leven maakten
de kortsluiting tussen lichaam
en geest heb ik hen al vergeven
 

 
Er staat (c)opyright op de gedichten van Brunelli, Els U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Stil en geruisloos
sluipt het naar binnen
de lucht is er mee
doordrengt
er gebeuren nare dingen
de mensheid heeft dit
zelf geproduceerd
maar er nog steeds niet
van geleerd
luchtvervuiling is funest
voor het leven op aarde
en in zee
nucliair afval ligt
op de bodem van de zee
dat dit al jaren wordt
gedumpt
maar her leven
gaat gewoon door
totdat er geen leven
meer is
dan alleen bedorven en
dode vis
en de mensheid die
doodgaat aan zijn
zelfgemaakt vergif