Details

Geschreven door Melker, Wil

Categorie: Natuur

Geschreven: 16 maart 2018

Hits: 1339

• vogels,
• zwermen,

 
het zwermen
 
 
zij schudden lucht
van verre streken
uit vermoeide vleugels
 
weten zich weer
thuis na een lange
gevaarvolle vlucht
 
zeeën en bergen
waren al bekend wegen
en steden nog ongekend
 
toch drijft hun
instinct de trek naar
paradijselijke plaatsen
 
met paren en overleven
kunnen zij in de soort hun
sterke genen doorgeven
 
nu is het zwermen als balts
voor de trek maar ook zij
verdwijnen door jacht onderweg

 

Details

Geschreven door Buitenwerf, Gerry

Categorie: Gedichten

Geschreven: 15 maart 2018

Hits: 1893

Stille zaterdag
 
Daar sta je dan, met schreiend lege handen
en met een hart vol ongeloof en dof verdriet,
met ogen die van schaamtetranen branden
en met een schuldgevoel, omdat je Hem verliet.
Drie jaar  lang wilde je niet van Zijn zijde wijken,
volgde je Hem het liefst van stap tot stap,
maar toen je de kans kreeg om te laten  blijken
wat je verstond onder discipelschap
vluchtte je bang bij Hem vandaan.
 
Ze namen Hem wreed gevangen,
hebben Hem aan ’ t kruis gehangen,
maar jij hebt er niet bij gestaan.
Daar zit je nu, met hen die ook gevlucht zijn.
Die, net als jij, in Zijn spoor hebben gewandeld,
die ook vol zitten met angst, met schuld en pijn,
omdat ze net zo als jij hebben gehandeld.
Daar zit je dan, doodsbang en zonder te weten
hoe ’t verder moet, nu Hij Zijn leven heeft afgelegd.
Beste discipel, je bent gewoon vergeten
wat Hij over Zijn dood en opstanding heeft gezegd.
Je hebt het horende wel gehoord, maar niet verstaan.
Nu ben je nog ziende blind, horende doof.
Morgen zullen je ogen en oren open gaan,
dan zul je zeggen:” Hij leeft, ja, ik geloof” .
Vrees niet, dat je Zijn liefde hebt verloren,
Hij heeft het je allang vergeven;
Hij wist immers alles al van tevoren,
Hij stierf voor jou…en jij mag voor Hem leven.

Details

Geschreven door Erica

Categorie: Dieren

Geschreven: 15 maart 2018

Hits: 1908

als ik mijn liefste stem opzet
mijn hand al open om te strelen
waarom moeten zij dan grommen?

ik kijk hen voortaan niet meer aan
loop achteloos aan hen voorbij
bewaar mijn liefde voor wie spint
en kopjes geeft en lang mij heen strijkt