Welkom dichters en lezers

BESTE DICHTERS EN LEZERS VAN GEDICHTENNET

Helaas worden er op deze site geen nieuwe gedichten meer geplaatst.
U kunt deze gedichten nog wel lezen. HEEFT U BELANGSTELLING DEZE DOMEINNAAM (met eventueel de hele site er bij te kopen? GRAAG BERICHT AAN poetrysite apestaartje gmail punt com

Er staat (c)opyright op de gedichten van Weegen, Ingrid van der U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.

Gaandeweg ben ik
mijn kleuren verloren.
Door veel tegenslag in mijn leven
vervaagden ze één voor één .
-
Nu ik de bodem heb bereikt
en ik in het donker tast,
hoop ik na deze onmenselijke strijd
mijn oorspronkelijke kleuren opnieuw te vinden.
-
Dus oordeel niet.
Mag ik nu alvast wat kleurtjes van jou?
Ik geef ze je later terug.
-
Ik kan dit niet alleen, 
het is nu veel te donker om mij heen.
Al was er alleen maar een beetje rood.
Dan ga ik zelf wel moedig op zoek naar de rest.
---------
Ingrid van der Weegen.



 
Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
 
de monoloog met boven
 
 
ik ben klaar met
kijken naar de lucht
heb mijn gedachten
de ruimte gegeven
maar ze vluchten
wanhopig terug
 
in dromen
het heelal verkend
myriaden nevels
met miljarden sterren
eeuwige schepping in
schoonheid zonder grens
 
de monoloog
met boven
ben ik aangegaan
het antwoord bleek
een dialoog met
mijn aards bestaan
 
ik ben niet gevangen
geen beperkte mens
als ik echt kijk
dan voel en ervaar ik
in alles om me heen
mijn eigen paradijs
 
 

Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
 
stilte van het late uur
 
 
ik wil dwalen
door het bos
op zoek gaan
naar een kantje mos
het streepje gele maan
 
alleen in
vrijheid van beleven
mezelf weer overgeven
aan omgeving en natuur
de stilte van het late uur
 
bomen laten spreken
fluisterend antwoord geven
naar lichte ogen zwaaien
zonder dat zij schrikken
en meteen wegdraaien
 
de grond weer voelen
zonder het leven
drastisch om te woelen
ervaring delen van een
al eeuwenoud verleden
 
maar ik ben passant
waai weg als zand
in droge tijden
ben de natuur onthecht
verspeelde als mens dat recht