Welkom dichters en lezers
BESTE DICHTERS EN LEZERS VAN GEDICHTENNET
Helaas worden er op deze site geen nieuwe gedichten meer geplaatst.
U kunt deze gedichten nog wel lezen.
HEEFT U BELANGSTELLING DEZE DOMEINNAAM (met eventueel de hele site er bij te kopen?
GRAAG BERICHT AAN poetrysite apestaartje gmail punt com
Het prikkeldraad streelt
- Details
- Geschreven door Melker, Wil
- Categorie: Filosofie
- Hits: 1103
het prikkeldraad streelt
ik wist de wereld van glas
breekbaar tot de laatste scherf
heb me verwond aan het scherp
dat ook voor mij onbuigzaam was
verblind door glamour en glitter
dacht ik het bestaan transparant
zonder mededogen schoof gebrek
aan succes mij terug naar de kant
waar jouw helpende hand
het prikkeldraad streelt
een nieuw leven opent en
mijn wanhoop langzaam heelt
in jouw geopende armen
is verwelkomen warmen
een eindelijk thuiskomen in
de echte wereld van bomen en gras
wil melker
14/03/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reactie toevoegen
Wonderland
- Details
- Geschreven door Cevik, Nynke
- Categorie: Kinderen
- Hits: 1955
Hinkel de pinkel, ik spring steeds verder weg
Weg van waar ik het niet fijn meer vind
Ik zwaai met mijn armen, vang de wind
Kijk om me heen waar ik mijn zakdoekje leg
Wie komt mij redden, wie ziet me staan?
Is het de tovenaar of misschien toch de fee
Wie neemt me naar een veilig plekje mee?
Kunnen we samen naar wonderland gaan?
Dan eten we taart met rode bessensap
Spelen door tot het weer licht wordt
Lieve fee, vertel me zodat ik het snap
Waarom zijn de dagen altijd te kort?
Tovenaar, zorg jij bij de volgende stap
Dat het thuis weer gezellig wordt?
Het begint weer
ik zag hem in gedachten voor het hek
kijken naar zijn moeder en dacht
pak haar, trek haar weg
maar er was een te grote macht
die dit verhinderde
en langzaam reed de trein
naar Sobibor
ik zag hem in gedachten de schop oppakken
en scheppen zand gooien op zijn broer
die vermoord was door de vijand
maar dat deed de moordenaar
geen ene moer
ik zag zijn tranen langzaam glijden
over zijn stoffig en nat gelaat
ik voelde mijn maag krimpen
bij de gedachten wat mijn vader
hier allemaal achterlaat
hij is zelf niet meer op aarde
maar kijkt over mijn schouder met mij mee
hoe ik in Westerbork wat wilde vinden
maar was ik tevree o nee
hij heeft het mogen overleven
en is alsnog met leven doorgegaan
heeft een gezin gesticht
hij kreeg er zeven
maar bij zijn 41 jaar was zijn boek al dicht
ik mis nog elke dag mijn vader
maar op 4 mei zo dubbel en sterk
omdat ik zoveel heb verloren
doet de herinnering zijn werk
blijf gedenken al doet het pijn
laat het nooit meer gebeuren
maar als ik om mij heen kijk
zie ik de aarde langzaam rood kleuren
men heeft niets geleerd van vijf jaar oorlog
en gaat vrolijk door met slachten
het racisme steekt de kop weer op
het enige wat wij nu doen is
gewoon weer wachten.
kijken naar zijn moeder en dacht
pak haar, trek haar weg
maar er was een te grote macht
die dit verhinderde
en langzaam reed de trein
naar Sobibor
ik zag hem in gedachten de schop oppakken
en scheppen zand gooien op zijn broer
die vermoord was door de vijand
maar dat deed de moordenaar
geen ene moer
ik zag zijn tranen langzaam glijden
over zijn stoffig en nat gelaat
ik voelde mijn maag krimpen
bij de gedachten wat mijn vader
hier allemaal achterlaat
hij is zelf niet meer op aarde
maar kijkt over mijn schouder met mij mee
hoe ik in Westerbork wat wilde vinden
maar was ik tevree o nee
hij heeft het mogen overleven
en is alsnog met leven doorgegaan
heeft een gezin gesticht
hij kreeg er zeven
maar bij zijn 41 jaar was zijn boek al dicht
ik mis nog elke dag mijn vader
maar op 4 mei zo dubbel en sterk
omdat ik zoveel heb verloren
doet de herinnering zijn werk
blijf gedenken al doet het pijn
laat het nooit meer gebeuren
maar als ik om mij heen kijk
zie ik de aarde langzaam rood kleuren
men heeft niets geleerd van vijf jaar oorlog
en gaat vrolijk door met slachten
het racisme steekt de kop weer op
het enige wat wij nu doen is
gewoon weer wachten.
Pagina 1708 van 4525