uit godvergeten dagen

ik bouw een droomkasteel
op hen die mij zijn voorgegaan
hun graven zijn mijn fundament
ik heb ze allemaal gekend

mannen kinderen en vrouwen
hun handen geven mij vertrouwen
zij helpen met het bouwen
als de werelden zijn stilgezet

zij beeldhouwen de lucht
uit godvergeten dagen
de slotgracht wordt gegraven
en in de heuvels groeit het bos

voor hoofse juffers en
edellieden zijn er troubadours
en ridderlijke spelen in de
grote zaal met slotvrouw en gemaal

maar als de wereld draait
het parallel is afgehaakt
is mijn kasteel vervlogen
dan droom ik met mijn ogen open

wil melker
13/09/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl

die rustte op haar ziel

een groene fles
tussen het
wrakhout van de oceaan

nog niet
kapot gegaan
op hoge golven

heb haar opgevist
en wist de brief
die rustte op haar ziel

heb de letters
niet gelezen haar
zinnen nooit gezien

mijn brief erbij gedaan
ons lot verbonden de fles
weer teruggeworpen in de oceaan

wil melker
12/09/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl