Welkom dichters en lezers

Welkom op het NETWERK VOOR DICHTERS. 

Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.

 
hun vreemdheid
 
 
nee ik ben niet bang
aan jouw hand wil ik
verhalenlang blijven luisteren
 
jij licht altijd
de hemel op met je
schitterende blauwe ogen
 
nog adem je geen woord
maar in de verte is het
eerste wolkje opgedoken
 
jij schetst een landschap
waarin ik mij kan vinden
met tal van bekende dingen
 
zacht kabbelt je verhaal
naar nieuwe oorden met
tal van andere woorden
 
bomen ritselen nieuwe ruis
kleur en geur belanden in
totaal verschillende handen
 
hun vreemdheid
schrikt mij af maar
geruststellend blijft je lach
 
tot aan de open plek
waar de intens blauwe lucht
zich weer als hemel presenteert
 
 
 

 

 

 

Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
 
handen zonder woord
 
 
je hand wenkte
de lach wees mij
het pad dat ik
nog had te gaan
 
in kleine bochten
was er oponthoud waar
zicht jouw perspectief
niet goed onderbouwde
 
op de gis en in
goed vertrouwen
spoedde ik mij voort
naar handen zonder woord
 
het duurde lang voor
ik jouw blik ontmoette
mijn bakens moest verzetten
toen jij mij warm groette
 
je opende een wereld die
ik anders nooit zou kennen
waarin ik eindelijk aan echte
menselijkheid mocht wennen
 
 
 
Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.

 
ultieme weerklank
 
 
je charisma eiste
doodse stilte in
het flitsend geweld
van je fonkelende ogen
 
armen omhoog
handen open
vingers gespreid in
een aristocratische pose
 
lange benen
in de bekende stap
voorwaarts klaar
om verder te gaan
 
donderend liet jij
het gebrul van de massa
over je komen als ultieme
weerklank van hun dromen
 
jouw trots
en hun wrok hebben
in een weergaloze
manifestatie gezegevierd
 
nu zijn de straten
verlaten maar in de
huizen groeit eindelijk hoop
die alles beter zal maken