Details

Geschreven door Melker, Wil

Categorie: Actualiteit

Geschreven: 23 mei 2019

Hits: 895

• angst,dood,
• afscheid,
• einde van de wereld,

 
versteend bewegen
 
 
wist het
ongeziene
om de hoek
 
voelde
wisselen van
spanning overal
 
hoge tonen
doken krijsend
uit mentaal verval
 
panisch lichtte
chaos op in
het donkere heelal
 
strak van schrik
deelde ik dit
apocalyptisch ogenblik
 
waar dood
gestalte kreeg in
versteend bewegen
 
zonder afrit
doolden de
gebroken wegen
 
brak leven
in de ziel
voorgoed geknakt
 
de hemel bleek
het spirituele
zwarte gat
 
 
 

Details

Geschreven door Melker, Wil

Categorie: Actualiteit

Geschreven: 22 mei 2019

Hits: 1040

• ambitie
• verbazing
• verwondering

 
met potentie
 
 
sprookjes zijn
gedaan voor jou
zoetigheden opgeborgen
alleen het klein
evenredig dat plots
groot kan worden
geef jij nog een touw
 
nieuwsgierig
als jij bent naar
uitkomst en afloop
interesseert jou ook
de gang van zaken
gewoon door er iets
aparts van te gaan maken
 
iets met potentie
binnenhalen gaat
altijd zonder dralen
jij trekt steevast aan
het langste eind
omdat avontuur voor
jou het belangrijkste blijft
 
planning en
exposure zijn voor
jou de vaste pijlers om
van iets goud te maken
of een echte slotendweiler
jij hebt de fijnste neus
voor deze ultieme keus
 
 

Details

Geschreven door Vanavermaete, Yvette

Categorie: Emoties

Geschreven: 21 mei 2019

Hits: 1264

• Herinneringen,
• kindertijd
• geborgen

Soms verlang ik naar mijn kinderjaren,
maar die tijd is al lang voorbij.
Naar de tijd dat we nog samen waren,
naar onze jeugd zo vrij en blij.
 
Het huis, het hof die zijn er nog,
na al die lange jaren
Maar onze kindertijd is weggevaren
Waar is die mooie tijd nu toch?
 
Vader was een kalme man,
die het voor zijn gezin opnam.
Moeder was streng, vol vuur en zorgen
Beschermde ons , we voelde ons geborgen
 
Mijn  jeugd  bewaar ik als een schat,
en niemand kan me die ontnemen
en voor je ’t weet sta je in ’t leven
En vraagt waar is die tijd gebleven?

Ach hoe vlug gaat toch die kindertijd voorbij
als sliertjes rook, verdreven door de wind.
Met kleine dingen waren we toen blij
Voelden ons iedere dag bemind
 
Ik wou dat ik nog éénmaal  kind kon zijn
Leven zonder zorgen, verdriet of hartenpijn
In een wereld van vrede, zonder zorgen
Niet meer denken “wat komt er morgen”