Details

Geschreven door Gerard Overbeek

Categorie: Gedichten

Geschreven: 10 september 2018

Hits: 1235

haar open raam gaf toegang tot de nacht
die zachtjes stil naar binnen kwam
en haar zag liggen in serene rust
voldaan na haar genoten lust

haar ogen waren diep gesloten
afgewend van wat de dag haar had gebracht
en in haar eigen werkelijkheid gekropen
die zij nu droomde zonder grenzen

zij vloog rondom de hoge toren
en rustte op haar beide vleugels
die door de warme wind gedragen
haar ritmisch voortbewogen

zij zag de huizen waar zij woonde
de bomen die zij nog kende uit haar jeugd
de plaatsen waar zij ook zoende
en voor het eerst de liefde vond

zij voelde zich gedragen door de lucht
en opgenomen in het al
waar zij zichzelf hervond als oorsprong
van wat zij onbegrensd zo lang al had gewenst

maar wat haar was onthouden
door de stad waarin zij woonde
haar werk dat zij nog zag als plicht
en haar verhinderd had te zijn zoals zij was

maar langzaam trok de nacht zich terug
om plaats te maken voor de dag
die haar ogen langzaam openden
om verdwaasd haar echte werkelijkheid te zien

 

Details

Geschreven door Gerard Overbeek

Categorie: Gedichten

Geschreven: 10 september 2018

Hits: 1196

hij zat daar steeds
met pet en een doorleefde kop
een glimlach in zijn mooie ogen
die zijn rijk verleden droegen

monter op de vale groene bank
vastgeklonken aan de witte muur
die ooit de oude stad van buiten scheidde
met hoge poorten die gesloten werden

hij was gevierd om zijn verhalen
die hij vertelde zonder einde
simpel als een ware kunstenaar
die de tijd van vroeger levend vulde

en op een dag zat ik met anderen
aan zijn voeten bij de groene bank
geboeid naar hem te luisteren
en zag hoe hij zijn woorden sprak

en hoe zijn woorden plotseling echte beelden werden
de groene bank en ook de muur verdwenen
en ik opeens in zijn verleden leefde
en als in een zucht ook nog eens mezelf vergat

pas in de schemering ging ik weg
lopend in een duistere droom 
totdat ik bij het rode stoplicht kwam
en opeens in grote vreemdheid wakker

Details

Geschreven door Gerard Overbeek

Categorie: Gedichten

Geschreven: 10 september 2018

Hits: 1312

hij had zich met zijn rede rijk gemaakt
aan wat hij dacht dat aanzien gaf
dat hij vergat dat hij het was
die dacht maar niet meer voelde

hij zat daar voor zijn prachtig huis
in gouden stoel omringd door zijn bezit
trots te laten zien wat hij aan rijkdom had
bereid de lof te krijgen die hij verdiende

mensen kwamen langs maar keken niet
zij zagen niet hoe hij daar pronkte
met wat hij dacht dat hij het was
die samenviel met zijn bezit

teleurgesteld begon hij te huilen
hij zag zijn leven los van zin
die hij 't had kunnen geven
maar helaas zichzelf vergeten was

hij gaf zijn rijkdom weg aan wie het nodig had
en ging als armlastig verder door het leven
en op het laatst toen hij op sterven lag
kwamen vele mensen hem bedanken

en zachtjes begon hij weer te huilen
om wat zijn leven zin gegeven had
om wie hij zelf was geweest
verlost van zijn bezit