Details

Geschreven door Brunelli, Els

Categorie: Algemeen

Geschreven: 22 juni 2018

Hits: 1044

Poppen glimlachen altijd
je kunt ze nooit
boos maken
ze spreken niet
je mag ze slaan
ze voelen niets
toch zoek je troost
bij hen
misschien omdat
ze niet spreken
en boos kunnen zijn
geen kwaad kennen
of verdriet
ze zijn maar van plastic
nee poppen spreken niet

Details

Geschreven door Melker, Wil

Categorie: Natuur

Geschreven: 22 juni 2018

Hits: 1161

• milieu

 
vervuiling als buit
 
 
ik weet van
de wereld en wind
zuurstof in geurige luchten
 
nog lach ik naar
het kind dat fijn
stof ademt op straat
 
niemand gaat vluchten
ik tel de jaren die het de
mensen gaan kosten
 
we accepteren gewoon
hopen niet de klos te zijn
van dit allemaal nietenfestijn
 
zo schuiven we
alles steeds verder vooruit
met totale vervuiling als buit
 
eenrichtingsverkeer
van het ergste soort is het
perspectief dat bij mensen hoort
 
 

 

Details

Geschreven door Klok-Stam, Marian

Categorie: Familie

Geschreven: 21 juni 2018

Hits: 1640

Wangen rood; je komt logeren,
haar in staartjes, 4 jaar oud.
Je hoeft niet naar huis te bellen,
​heimwee heeft je nooit benauwd.

Kletsend in je brabbeltaaltje,
​wijzend, koddig door je speen,
zie ik door jouw kinderogen
zoveel nieuws nu om mij heen.

Opblaasbandjes in het zwembad,
uren drijvend op het chloor,
dan opeens weer in je "bakpad"
richting glijbaan er vandoor.

Tranen stromen rijk, hysterisch,
als je echt naar bed toe moet.
Maar je stopt abrupt met huilen
als je ziet wat mij dat doet.

Dan, een tiener, bijna jarig;
euro's tellend vraag je mij
wat ik had gedacht te geven
en je lacht wat bleu daarbij.

Jij als puber laat me proesten:
onverschillig, lang gezicht.
Kruimel op je lip, wat boeiend,
woord dat lijfspreuk is wellicht.

Naast wat speeksel op je kussen
zie ik een mascaravlek.
Ik schiet vol; 't logeerbed is vast
volgend jaar niet meer in trek.