Welkom dichters en lezers
BESTE DICHTERS EN LEZERS VAN GEDICHTENNET
Helaas worden er op deze site geen nieuwe gedichten meer geplaatst.
U kunt deze gedichten nog wel lezen.
HEEFT U BELANGSTELLING DEZE DOMEINNAAM (met eventueel de hele site er bij te kopen?
GRAAG BERICHT AAN poetrysite apestaartje gmail punt com
Met weemoed
- Details
- Geschreven door Melker, Wil
- Categorie: Liefde
- Hits: 1082
met weemoed
ik heb kastelen en paleizen gezien
rechtstreeks uit een sprookjesland
films met luister en festijnen
de koninklijke ring aan smalle hand
ooit heeft de romantiek gebloeid
waren mensen door muziek geboeid
dansten volgens protocol en brachten
toch elkaar subtiel het hoofd op hol
hoe kil en stil is nu de transparantie
in een maatschappij met zakelijk contact
geen franjes meer en tierelantijnen
emoties zijn aan het verdwijnen
met weemoed kijk ik terug
naar gala’s en de officiële danspartijen
vergeten is het hoofse omgaan en de humor
in het galante voorspel tot ondeugend vrijen
wil melker
19/01/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reactie toevoegen
Een wegwuivende lach
- Details
- Geschreven door Melker, Wil
- Categorie: Liefde
- Hits: 1054
een wegwuivende lach
weer lopen vingers
over levenslijnen
zoekend naar begin en einde
ogen vragen om
bevestiging met een diepe zucht
wel heen maar nog niet terug
het pad van rozen
was voor jou nooit weggelegd
jij hebt er mij niets van gezegd
dan viel er stilte
overgaand naar orde van de dag
ontwijking door een wegwuivende lach
lijnen breken waar zij zijn verhard
herinneringen spreken eindelijk
over hoe zwaar jij het vroeger had
wil melker
18/01/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Naïef als we waren.
- Details
- Geschreven door Weegen, Ingrid van der
- Categorie: Liefde
- Hits: 4901
Ook wij hadden het volste vertrouwen.
Wij hielden zoveel van elkaar.
We zeiden, overtuigd als we waren,
wij glijden gedragen door onze liefde,
de rest van ons leven door de dagen heen.
-
Al na een paar jaar was de grond onder onze voeten zo glad,
dat we amper nog staande konden blijven.
Ook wij ontkwamen er niet aan.
-
Al na een paar maanden
brokkelden onze maskers langzaam af.
Ja, ook dat van mij.
Wat overbleef was een ijzige stilte.
Ons huwelijk werd een haast onbegaanbaar pad.
Ook wij hadden het huwelijk naïef als we waren,
veel te rooskleurig ingeschat.
-
Liefde en een lach,
maakten plaats voor zorgen en verwijten.
Gevoelens deelden we allang niet meer
en onze ogen, die schoten alleen nog maar met vuur.
-
Jij, die ik zo heb liefgehad.
Ik, die jij zo hebt liefgehad.
Wij wandelden jaren achtereen, los van elkaar
op een totaal ander pad.
-
Toch, nadat het ijs wat ontdooide,
puur omdat het leven ons andere inzichten bracht.,
kruisten zo nu en dan onze wegen zich weer,
en ontdekten wij, dat nog niet alles verloren was.
-
Kijkend in de haast smekende ogen van onze kinderen,
gingen we met kleine stapjes opnieuw van start.
Gaandeweg maakten haat en onbegrip,
plaats voor nieuwe inzichten en geduld.
-
In een voortdurend gesprek kneedden we ons zelf en elkaar,
en zochten we nieuwe vormen.
Langzaamaan hield ik weer van jou.
En jij opnieuw van mij.
-
Mijn grootste keerpunt in dit hele proces,
was maar één gedachte:
“als wij samen zulke fantastische kinderen kunnen maken,
moet ons geen berg te hoog zijn.’
-
In hun naam hebben wij gehandeld.
Onze liefde voor hen heeft ons weer samen gebracht.
Terug naar waar alles begon.
------
www.ingridvanderweegen.nl
Pagina 1757 van 4525