Welkom dichters en lezers

BESTE DICHTERS EN LEZERS VAN GEDICHTENNET

Helaas worden er op deze site geen nieuwe gedichten meer geplaatst.
U kunt deze gedichten nog wel lezen. HEEFT U BELANGSTELLING DEZE DOMEINNAAM (met eventueel de hele site er bij te kopen? GRAAG BERICHT AAN poetrysite apestaartje gmail punt com

Er staat (c)opyright op de gedichten van Annie Baeyens U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Het is zo een jaar of tien geleden,
dat een goeie vriend van mij is overleden.
Ik maakte mij grote zorgen.
Wat is er van hem geworden?
Is er leven na de dood, of toch niet?
Is er meer tussen hemel en aarde dan wat men ziet?
Op een nacht had ik een mooie droom.
Mijn vriend was aan de telefoon :

"Ik dacht, 'k ga even bellen,
'k heb wat belangrijks te vertellen.
Maak je over mij vooral niet druk.
Mijn geluk kan hier niet meer stuk.
Geen pijn, geen zorgen,
geen schrik voor de dag van morgen."

Op de achtergrond hoorde ik hemelse muziek,
heel rustgevend en ludiek.
De verbinding werd plots verbroken.
Had ik écht met mijn vriend gesproken?
De dood is inderdaad een mysterie
en blijft een moeilijke materie...

Amanzimtoti
Er staat (c)opyright op de gedichten van Cauwe, Marijcke U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.

ALLERZIELEN

Ik weet het, mijn lief, je bent  daar  niet,
tussen het gras van de weide.
Toch sta ik hier met  een pot chrysanten
omdat ik je even groeten wou.

Ik weet nog, mijn lief, hoe het was,
de wind speelde met je as
en voerde je tot hoog in de bomen.
Ik keek je na,
mijn ogen droog,
mijn hart gebed in tranen.
In mij  zoveel verdriet
omdat we moesten scheiden.

Soms denk ik, in een stil moment,
dat ik je voel
dat je dicht bij me bent,
soms kom je in mijn dromen.

Weet jij het nu,  mijn lief,
is er een leven na dit leven?
Is er een hemel? Is er een God?
Wat is het doel?
Wat is het lot?
Gaan  wij elkaar  weer  tegenkomen?
Kun je mij  antwoord geven?
Ik zit zo vol met vragen…..

Ach, mijn lief, we zijn niet meer alleen,
er zijn mensen om ons heen.
Kijk hoe ze met gevoel
hun vele bloemen dragen.

De weide  wordt  tot  bloemtapijt.

Ik kijk toe, mijn ogen droog,
mijn hart gebed in tranen.
Straks, thuis,  zal ik deemoedig knielen
in  stille, stille  eenzaamheid…
voor jou en alle zielen.

Nu, mijn lief, reik ik jou
deze  pot chrysanten.
Omdat ik nog altijd van je hou!

 Marijcke Cauwe                             Antwerpen, 26/10/09 
Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.

in pijn geboren zijn


ik dacht je harder
dan een steen
je bent er geen


je hart klopt kunstig
woorden bij elkaar
emoties in een loos gebaar


je frutselt met gevoel
knijpt teksten fijn die
ooit in pijn geboren zijn


de afstand is te groot
om mensen van dichtbij te zien
slechts koelheid geef je bloot


je denken is meer zwart dan wit
nuances maak je dood
je reacties zijn nooit warm rood


kom geef me eens een lach
en spuug niet op mijn woorden
ik twijfel niet aan je gezag
misschien dat we ooit vrienden worden


wil melker
31/10/2009
www.wilmelkerrafels.deds.nl