Welkom dichters en lezers

BESTE DICHTERS EN LEZERS VAN GEDICHTENNET

Helaas worden er op deze site geen nieuwe gedichten meer geplaatst.
U kunt deze gedichten nog wel lezen. HEEFT U BELANGSTELLING DEZE DOMEINNAAM (met eventueel de hele site er bij te kopen? GRAAG BERICHT AAN poetrysite apestaartje gmail punt com

Er staat (c)opyright op de gedichten van Sacrajewa U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.

{mosimage}


Laat mij rusten
in het land naast de rivier
waar liefde leven schonk

niet ooit of overmorgen
nu lijkt me wel goed

hoe moe denk je
dat lamme vleugels
kunnen zijn

waar nog dalen als zelfs
de zon geen dag meer halen kan

enkel hier
strijk ik de veren

oeverloos
naast mijn rivier

Er staat (c)opyright op de gedichten van Suurhoff, Manuel U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.

korte en lange armen draaien door
laten lege emoties achter
op volle aanrechten

de nacht trekt op
tegen dampende ruïnes
herkent

de melancholie
van hetgeen voorbij is

slaat verzwegen neer
op vaag geworden lachpreken

de hoop vervliegt mee
als mannen zich verschansen
tussen dennebomen en bitterborrels

op Garmisch’ hellende vlak

dappere dwazen goedgemutst
met witte voeten stranden

magneetronde bollen
op krenterigheid gewarmd
poederen de laatste gaten dicht
buiken vruchten loos uit
hangend onder afgekaarte toekomstwensen

menselijke maten zoeken regels
in snelle series terug
tot 1-1 al gauw naar 2-1 gaat
en wat was
herneemt


Er staat (c)opyright op de gedichten van Cauwe, Marijcke U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.

Nieuwjaar.

Opnieuw staan we voor een nieuw jaar.
Zijn er werkelijk 12 maanden vergleden?
52 weken,
366 dagen?
Hoeveel uren zijn dat wel?
Is het nodig dat ik al die uren tel?
Misschien alleen de uren die ik als een kostbaar pand bewaar,
diep in mijn hart gedragen...
uren van geluk en vrede
die er waren, zomaar, zonder reden!
Of de uren die ik deelde met een medemens,
soms in liefde, soms in vriendschap,
met een handdruk, soms een zoen...
In ons ogen lag dan vaak de wens
tot wat meer geluk en beterschap!

Die uren zou ik nog eens willen overdoen!

Of tellen ook de uren waarin ik de duivels heb bestreden
die niet van mijn zijde weken?
De uren van het zuchten en klagen,
van het aandacht vragen,
het verdoezelen van gebreken,
het ontbreken van de rede?

Is het werkelijk al een jaar geleden
dat ik alles beter wilde doen?

Kom, ik geef mezelf en U een zoen
en beloof zoals verleden jaar
alle dagen toch mijn best te doen!