Welkom dichters en lezers

BESTE DICHTERS EN LEZERS VAN GEDICHTENNET

Helaas worden er op deze site geen nieuwe gedichten meer geplaatst.
U kunt deze gedichten nog wel lezen. HEEFT U BELANGSTELLING DEZE DOMEINNAAM (met eventueel de hele site er bij te kopen? GRAAG BERICHT AAN poetrysite apestaartje gmail punt com

Er staat (c)opyright op de gedichten van Noah Agmei U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.

 

laatste reis

hij streelde het leren stuur
deed de radio zachter
zei heel zachtjes, welkom
ik zal u vertellen
waar u zich bevindt
in een nieuwe auto
met leren bekleding
een stille sterke motor
topsnelheid tweehonderd
grijs van kleur en groot

ik zal mij beheersen
u bent in deze auto
mijn eerste vracht
langzaam zal ik rijden
op het rechte eind
traag door bochten
voorzichtig over drempels
want ik wil voorkomen
dat u zich aan wanden
of het deksel stoot

ach, sprak ik
leef u toch uit
al zou ik mij stoten
blauwe plekken zijn
geheel uitgesloten
rijdt met hoge snelheid
laat de motor grommen
race op het rechte eind
scheur door bochten
vlieg over drempels
ik ben toch al dood

Er staat (c)opyright op de gedichten van Schilder, Sander U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Terwijl ik loop over straat
Donker en verlaten
Waar het duister mij wil inpakken
Kwaadwillend strikken
In leugens en onwaarheden
Ben ik nimmer angstig
Want de muziek in gedachte
Pompt vrolijkheid door mij heen
En in welke weerspiegeling ook
Daar zie ik kleurrijke figuren
Van wel drie meter
Slungelig en ritmisch
Deinend op onze chaos van klank
Wilde bewegingen
Met hoofden vreemd
Oren als drums
Neuzen als trompetten
Luid schellend op onze muziek
Zo ga ik als kleurrijke parade
Nooit alleen of eenzaam
Want verbeelding
Is een vergeten kracht
In ons allen
Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
 
de lach van je ziel
 
 
jouw steen
kende het fenomeen
van ontwijken
 
heb talloze keren
geprobeerd het
dwarse stukje te splijten
 
wilde diep
in je kijken naar
de lach van je ziel
 
jouw vormen spreken
in licht provoceren
dagen uit om te leren
 
accepteren of
voortdurend schuren
met wanhoop en pijn
 
pas toen het vroege zonlicht
je raakte zag ik dat in het dwarse
je ziel verrassend ontwaakte
 
 
 
Dit gedicht is het vervolg van
Mat gepolijst….06/10/2015..wil melker