Welkom dichters en lezers

BESTE DICHTERS EN LEZERS VAN GEDICHTENNET

Helaas worden er op deze site geen nieuwe gedichten meer geplaatst.
U kunt deze gedichten nog wel lezen. HEEFT U BELANGSTELLING DEZE DOMEINNAAM (met eventueel de hele site er bij te kopen? GRAAG BERICHT AAN poetrysite apestaartje gmail punt com

Er staat (c)opyright op de gedichten van Lynn Van Hoof U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
De lege schelp
waar mijn hart,
amper, in klopt,
vertoont barsten. 
 
Het pantser dat ik er,
door de jaren heen,
omheen bouwde
roest, zonder rust. 
 
Op het strand
raapt niemand me op,
de miljoenen zandkorrels
bedelven mijn overschot.
 
Het graf
van de onschuldige.
Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
porselein van het heden
 
 
ik voelde je al
in wijkende tijd
op weg naar momenten
van gelukzalige eeuwigheid
 
weer tasten we af
het rakende woord
al bij voorbaat gemeden
in porselein van het heden
 
onontkoombaar
gaan ogen minnekozen
ontspant de lach lijnen
die ik vroeger niet bij je zag
 
weer stroomt bloed
in uitbundig kleuren
geen verhitte discussies
maar een ultiem lief gebeuren
 
in liefde en licht
hebben wij genoten van
wat ons heeft ontbroken
verdwenen zijn schaduw en spoken
 
 
 
Er staat (c)opyright op de gedichten van Winkels, Anna U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.

Ze was nog maar een kind 

Moest de wereld nog ontdekken
Voor gevaren nog blind
Maar wou de wereld al vertrekken

Ze was nog maar een kind
Onschuldig als maar kon zijn
Door vreugde en naïviteit verblind
Ze was zo lief en nog zo klein

Haar lach verdween langzaam van haar gezicht
Ze voelde zich bezwaard en verplicht
Ze was nog maar een kind
Al was het amper te zien
Was zij ooit een moederskind
Kon zij haar nu niet meer aanzien

Gekweld, beschaamd en bang
Vernedert, verloren en woedend
Was zij onder zijn bedwang
Haar ouders niks vermoedend

De kans op haar geluk was al vergaan
Aan het begin van haar leven
Toch bleef ze moedig bestaan
Hoe vaak ze ook wou opgeven

Donkere wolken hingen boven haar hoofd
Zij bleef zoeken naar het licht
Haar emoties haast verdoofd
Uit angst voor zijn gezicht

Het meisje dat al een vrouw is
Dat nog kind had moeten zijn
Zit vast een gevangenis
Van emotionele pijn

Haar redder zou nooit komen
Geen lang en gelukkig voor haar
Ze kan enkel dromen
Van momenten zonder angst en gevaar