Welkom dichters en lezers

BESTE DICHTERS EN LEZERS VAN GEDICHTENNET

Helaas worden er op deze site geen nieuwe gedichten meer geplaatst.
U kunt deze gedichten nog wel lezen. HEEFT U BELANGSTELLING DEZE DOMEINNAAM (met eventueel de hele site er bij te kopen? GRAAG BERICHT AAN poetrysite apestaartje gmail punt com

Er staat (c)opyright op de gedichten van Weegen, Ingrid van der U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.

Bevroren tranen.
Verstikt gevoel.
-
Dagelijks passeerden we vele mensen.
Lege ogen keken ons aan,
maar niemand zag ons staan.
-
De duivel had hen in zijn macht.
Waanzin en wapens versterkten hun kracht.
Radeloos hebben wij stilletjes gebeden en gesmeekt.
Ik heb Auschwitz overleefd.
-
Nu rest mij om de rest van mijn leven
dat wat niet te bevatten is 
toch een plaatsje te geven.
Want ik moet de stilte in mij zien te doorbreken,
zodat ook mijn tranen ooit weer stromen.
-
Ik herinner ze mij allemaal.
Iedere stap, die ze naast mij hebben gelopen.
Alleen ben ik onder het prikkeldraad doorgekropen
en ben ik, zonder om te kijken, hard weggelopen.
-
Een levenslange strijd tegemoet.
---
© Ingrid van der Weegen.



 
Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
 
moment van mijmering
 
 
zacht fluistert kristal
zijn transparante tonen
fonkelen in rode wijn
de vlammen van het vuur
 
lentekoelte vleugt
door openstaande deuren
bezwangerd met de donkere
geuren uit het late avonduur
 
een moment van mijmering
die in knusjes samen zijn
weer herinneringen roept
uit lang vergeten tijden
 
zonder haast en stress
rampspoed van berichten
want het laatste nieuws
rolt pas morgen van de pers
 
 

Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
 
de taal van kleuren
 
 
ik heb immense velden
met bloemen gezien
die fier hun kleuren dragen
 
zacht wiegen als zij in
opening mijn aandacht vragen
hun ranke stelen lichtjes draaien
 
maar de zon schijnt
feller op de kale rots waar
stenen regenbogen kaatsen
 
in kristallen werd
de tijd gevangen die daar
onder grote druk is blijven hangen
 
zij vertellen van een vroeger leven
laten emoties stralen die
in overgangen zijn gaan dralen
 
bloemen weten dat
kristallen nooit worden vergeten
omdat ook zij de taal van kleuren spreken