Welkom dichters en lezers

BESTE DICHTERS EN LEZERS VAN GEDICHTENNET

Helaas worden er op deze site geen nieuwe gedichten meer geplaatst.
U kunt deze gedichten nog wel lezen. HEEFT U BELANGSTELLING DEZE DOMEINNAAM (met eventueel de hele site er bij te kopen? GRAAG BERICHT AAN poetrysite apestaartje gmail punt com

Er staat (c)opyright op de gedichten van Cevik, Nynke U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.

Onder water wil ik blijven, altijd blijven staan
Wil ik me laven aan de bron
Die ik eerst niet vinden kon
Koel en veilig wil ik steeds verder, dieper gaan
 
Moed verdringt mijn angst voor duisternis
Onder zacht water zo licht, zo vloeibaar
Zuiver water geleidt ons kleinste gebaar
Verlangen leidt me weg van diep gemis
 
Zware rotsen zullen mijn bakens zijn
Op de bodem waar ik de stilte vind
Kleurige anemonen verzachten de pijn
 
Waar ben je gebleven mijn prille kind?
Samen op de bodem, zo nietig, zo klein
Al wat ik zal missen is de herfstwind
Er staat (c)opyright op de gedichten van Tadorna U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
EUTHANASIE of
Het SPOOKSCHIP de VLIEGENDE HOLLANDER
 
Dit wordt mijn laatste reis, dacht hij
ik vaar wel uit, maar keer niet weer
want alles is hier als vanouds
en jong zijn lukt mij ook niet meer.
 
De kerk, het plein, het lang gezicht
van uitgezakte gevels, vertellen roddels
vol chagrijn, ik ga ze nu vergeten.
 
Eén koers nog wil ik varen, recht vooruit,
geen omweg door het leven, ’t gegist bestek
heeft lang genoeg geduurd en
niemand die zal wenen.
 
De zee loopt leeg, aan ’t einde
moet ik zijn, daar wacht mijn laatste storm
met hem raas ik mijn woede uit
en daarna blijft het stil.




Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
 
de tijd mist troostigheid
 
 
er groeit
geen stilte om me heen
in de neerslag van geluiden
verdrink ik moederziel alleen
 
waar schaduw
dagen met donker kort
schort het aan licht
voor nog enig perspectief
 
de tijd mist
troostigheid als zij
met lange slagen
de uren gaat vertragen
 
chaos tocht
in gure vlagen
gaat zwart land het
witte doek nog dragen
 
ik heb ineens
de knoppen omgezet
alle voorjaarsbloemen
uitdagend voor het raam gezet
 
 
wil melker
13/01/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl