Welkom dichters en lezers

BESTE DICHTERS EN LEZERS VAN GEDICHTENNET

Helaas worden er op deze site geen nieuwe gedichten meer geplaatst.
U kunt deze gedichten nog wel lezen. HEEFT U BELANGSTELLING DEZE DOMEINNAAM (met eventueel de hele site er bij te kopen? GRAAG BERICHT AAN poetrysite apestaartje gmail punt com

Er staat (c)opyright op de gedichten van Weegen, Ingrid van der U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.


Als een door kleine pufjes
 voortgeblazen zonnebloemblaadje, 
schrijd je dagelijks door de gangen heen.
Je verschijning vertelt
wat je geestesstem niet meer zeggen kan.
-
Goedlachs kijken jouw ogen
naar een ieder die jou passeert.
Je stilte is een stilte van jaren.
Het geesteskind in jou beleeft het leven
 via andere ogen als voorheen.
-
Maar jouw nalatenschap
 is mij niet onbekend.
Ik weet wie jij bent.
-
Ik zie het dagelijks
in de ogen van je man en je kinderen.
Ook jouw handen
 verraden een leven vol liefde en zorg.
-
Jij prachtig zonnebloempje,
jij die mij dagelijks in stilte passeert.
Jij, die mij zonder woorden,
heel veel van het leven leert.
 ----

www.ingridvanderweegen.nl



 
Er staat (c)opyright op de gedichten van Cevik, Nynke U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.

Als bezige bijen vliegen we onszelf dagelijks voorbij
Dit moeten we doen, dat niet vergeten, steeds weer
Elke dag verhogen we latten, nog meer met nog meer
Rondjes draaiend in het muizenrad van de maatschappij
 
Eisen die hun tol gaan eisen op het einde van weer een dag
Eindeloos herhaalde gebaande paden uitslijten
Hout tot op de kleinste splinter blijven splijten
Perfecte levens koesteren waar niets aan ontbreken mag
 
Wanneer de dag is aangebroken dat het rad stilvalt
Vermoeidheid ons in de wurggreep neerdrukt
Ook dan blijven onze vuisten nog tot actie gebald
 
Ondenkbaar dat we voor ‘het leven’ zijn mislukt
Al onze schitterende schatten voor ons uitgestald
Waar hebben we nu de vruchten van geplukt?
Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
met pijn omwonden
 
 
het was een vreemde
die mijn adem nam
woorden sprak waarin
mijn hart zich niet kon vinden
 
waar handen altijd
raakten in ontspannen zijn
irriteerde nu de huid
sloeg in weerzin lichtjes uit
 
ogen wilden naar je kijken
maar ik kon je niet bereiken
zag een onbekend gezicht
waarin jouw trekken zijn gewist
 
ik ben gegaan maar
mijn ziel heb ik verlaten
hoorde vaag nog iemand praten
dat het zo niet langer ging
 
pas veel later heb ik stukjes
van mezelf gevonden
zij spiegelden met pijn omwonden
de man die ik ooit wilde zijn
 
 
wil melker
12/01/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl