Welkom dichters en lezers

BESTE DICHTERS EN LEZERS VAN GEDICHTENNET

Helaas worden er op deze site geen nieuwe gedichten meer geplaatst.
U kunt deze gedichten nog wel lezen. HEEFT U BELANGSTELLING DEZE DOMEINNAAM (met eventueel de hele site er bij te kopen? GRAAG BERICHT AAN poetrysite apestaartje gmail punt com

Er staat (c)opyright op de gedichten van Reddingius, Els U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Als alle feiten zijn voldongen
Het laatste liedje is gezongen,
Gevolgd door nog een laatste snik,
Ja, dan gebeurt het: exit ik.
 
Wat overblijft is dan de staat
Waarin ik alles achterlaat.
Waarna nieuw leven verder groeit
Totdat ook dit is uitgebloeid.
 
Wat was het nut, wat was de zin?
Nu ja, dat vul je zelf maar in.
 
Er staat (c)opyright op de gedichten van Reddingius, Els U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Eén been in’t graf, en één ernaast,
Zo blijf ik nog maar even staan.
Waarom ook niet, ik heb geen haast
En morgen zal het ook wel gaan.
 
Straks ben ik weg, ben ik niet meer
die ik nu in de spiegel zie.
Wat achterblijft is’t oude zeer:
De wrange liedjes van Sofie.
 
Maar ook die worden straks verscheurd
En op de vuilnisbelt gemikt
Als iedereen is uitgetreurd,
de laatste snik is uitgesnikt.
 
Dan gaat het leven zonder mij
heel rustig door, waarom ook niet,
ik was alleen een klompje klei,
hooguit een kluitje in het riet.
 
Enfin, het was, zeg ik erbij,
Toch wel een waardevolle tijd.
Maar straks, straks ben ik heerlijk vrij
van hier tot in der eeuwigheid.
 
Er staat (c)opyright op de gedichten van Reddingius, Els U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.

 

Sofietje
 
 

Hallo, hallo, ik ben sofietje
Het einde van een heel oud liedje.
En ja, men zegt wel dat ik leef
Als een volmaakte wentelteef.
 
Eens zei men dat ik aardig bekte,
Nu denkt men dat ik lijd aan gekte.
Geen mens meer die me nog begrijpt,
Want ja, ik ben teveel gerijpt.
 
Een rimpelige oude appel,
Wie maakt zich nog om mij te sappel,
Ik sta met één been in het graf,
En straks is alle lol eraf
 
Maar och, wat let mij te beweren
Dat ik verkeer in hoger sferen.
En dat ik met mijn ene been
Toch beter ben dan iedereen.
 
Wat zwaarder is moet zwaarder wegen,
Dus geef ik iedereen mijn zegen.
Wat altijd beter is dan raad,
Al is geen mens ermee gebaat.
 
Maar niet voor mij, dat moet je weten
Want ik blijf toch sofietje heten.
Ook als ik in de hemel ben,
Ver uit het zicht van alle ‘men’.