Details

Geschreven door Elly Boudrie

Categorie: Natuur

Geschreven: 30 december 2010

Hits: 1659

Er staat (c)opyright op de gedichten van Elly Boudrie U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.

De sneeuwvlokken dwarrelen naar beneden,
de lucht is donker en grijs,
en de slootjes zijn bedekt met een laagje ijs.

Van deze dag moet je genieten,
eindelijk dan een beetje sneeuw
en tijd voor een stamppot bieten.

In het bos is het rustig en stil,
hier en daar een vogel die doet wat hij wil.
Enkele paardjes staan nog in de wei bij een hekje,
ze willen toch ook zo graag een warm plekje.

Het bospad is bedekt met een wit sneeuw tapijt.
De wind is guur en koud,
het is net of het je de adem afsnijdt.
Op het pad met al die sneeuw,
is het net of je loopt op fluweel.

Zachtjes ga je voort,
geen mens die je hoort.
En de stilte van het bos met de krakende bomen,
daar zul je elke keer weer terug willen komen.
Om de rust te vinden en waar je je niet op hoeft te winden.
Geen auto's die je opjagen
of mensen die constant maar klagen.

Stilletjes loop je terug over het bospad met sneeuw en langs slootjes met ijs.
Naar huis
snakkend naar een warme kop melk met anijs,
met in gedachten om morgen weer terug te komen
en opnieuw over het fluwelen bospad te lopen.

Details

Geschreven door Cyrina Danz

Categorie: Afscheid

Geschreven: 30 december 2010

Hits: 1956

Er staat (c)opyright op de gedichten van Cyrina Danz U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.

Denk niet meer aan zijn mond, vergeet zijn handen.
Doof het vuur, je mag niet langer branden.
Genees, al wil je niet, ontnuchter en bedaar
de koorts zal je verlaten voor het einde van het jaar.

Mijn hand beschrijft een spoor als een opgejaagd dier
legt vast wat was en is en sterft, niet langer hier.
Ik hoor wat er niet is, de slagen op de snaren
jouw handen die vertolken herinnerde gebaren.

Wij zijn niet langer goden, drinken geen nectar meer
betreuren onze daden. Een last drukt ons terneer.
Vleugels van was gesmolten, grenzen overschreden
duizelende diepte, geen hoogte onbetreden.

Het brandmerk dat ik draag, onzichtbaar op mijn huid
'Het kan en mag niet zijn.' Blaas deze vlam nu uit.

Details

Geschreven door Nicolai, Fedde

Categorie: Spiritueel en Religie

Geschreven: 30 december 2010

Hits: 1497

Er staat (c)opyright op de gedichten van Nicolai, Fedde U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.

Het oude jaar is bijna verstreken

We staren naar de klok

En nemen nog een slok

We hebben het  weldra bekeken.

Het is nu omstreeks middernacht

De klok tikt en slaat bijna 12 uur

Buiten is het erg koud en guur

Het  nieuwe jaar wordt verwacht.

Dan is het  tellen geblazen

….negen, tien, elf, 12 keer

Het oude jaar is niet meer

We vullen nog even de glazen.

We geven elkaar de beste wensen

Met veel heil en zegen

Op ieder zijn wegen

En vrede op aarde voor alle mensen.

Geve God ons allen een goed jaar

Zonder rampen, onheil en geweld

Dat overal de vrede worde hersteld

Een veilig jaar zonder enig gevaar.

Fedde Nicolai