Welkom dichters en lezers

BESTE DICHTERS EN LEZERS VAN GEDICHTENNET

Helaas worden er op deze site geen nieuwe gedichten meer geplaatst.
U kunt deze gedichten nog wel lezen. HEEFT U BELANGSTELLING DEZE DOMEINNAAM (met eventueel de hele site er bij te kopen? GRAAG BERICHT AAN poetrysite apestaartje gmail punt com

Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.

Ik neem je glimlach mee


de stilte ruist
legt gedachten uit
in rust die spreken
overbodig maakt


je bent geen bijgeluid
iets op de achtergrond
ik voel je huid de zachte
lippen op mijn mond


proef de kilte van
het afscheid in je zoenen
je schenkt me warmte maar
de leegte kun je niet verbloemen


ik neem je glimlach mee
de dwarsstand van je ogen
de uren zijn te snel gegaan
de dag deed meer beloven


de stilte ruist en schuurt
verlangen tot een diepe pijn
de hunkering naar samen
zal morgen nog veel erger zijn


wil melker
27/09/2009
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Er staat (c)opyright op de gedichten van Blaak, Henny U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Aaltje Robeson

Stil zit je voor het raam.
De zuster heeft je haar gekamd,
je lippen aangezet.
Ik noem je naam.
Je kijkt me aan.
Je ogen zijn zo leeg.

Ik neem je hand en streel
de blauwe adertjes
de zachte huid
en noem je naam.
Je kijkt me aan.
Je ogen zijn zo leeg.

Je mond zoekt tevergeefs
naar antwoorden of namen
die wonen in verdwaalde tijd.
Ik noem je naam.
Je kijkt me aan.
Je ogen zijn zo leeg.

Je ogen zijn zo leeg,
er is geen horizon,
geen teken van genegenheid.
Waar ben je Aaltje Robeson.
Is het verleden heden
en ben je dat vergeten?

Waar ben je Aaltje Robeson.
Ik mis je zo.






Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.

je ogen ontsnapten


je bleef staan
stopte met bewegen
je ogen ontsnapten


je lachte verstild
vluchtig en blij
keek naar mij


schudde ijs
uit emoties
ontdooide je handen


omvatte met woorden
het vuur de pijn
van verbranden


je masker van as
vervloog in
verstikkende rook


angst werd
weer zichtbaar
schuld en de schande


tranen die kwamen
want liefde was
niet meer voorhanden


wil melker
26/09/2009
www.wiilmerrafels.deds.nl