Welkom dichters en lezers

BESTE DICHTERS EN LEZERS VAN GEDICHTENNET

Helaas worden er op deze site geen nieuwe gedichten meer geplaatst.
U kunt deze gedichten nog wel lezen. HEEFT U BELANGSTELLING DEZE DOMEINNAAM (met eventueel de hele site er bij te kopen? GRAAG BERICHT AAN poetrysite apestaartje gmail punt com

Er staat (c)opyright op de gedichten van Vanavermaete, Yvette U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Er is veel egoisme in’t leven,
Velen willen steeds meer en meer,
zijn niet blij met wat we  ze geven,
zeggen praktisch nooit geen “dank u” meer.

Gelukkig zijn er nog die om iemand geven
Die steken net iets anders in elkaar.
als vrijwilliger gaan ze door het leven.
en staan altijd voor een ander klaar

Ze zijn bezeten door geld en goed
men voelt hun warmte stromen
Ze zijn bescheiden, geven moed
door even maar naar hier te komen
 
Waarom geen mooi verdiende complimenten
Voor deze harten van zilver en goud
Waarom geen mooie monumenten
Ze zijn tocht uniek, bijzonder en  vertrouwd 
 
Vrijwilligers, jullie inzet  is belangrijk in ons leven
Daarom wil ik jullie  bedanken  voor wat je doet
voor alles wat jullie hebben gegeven
de vriendschap en de geschonken moed


 
Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
 
het stille sterven
 
 
waar aarde ooit
de blauw groene
parel in ons stukje
heelal mocht zijn
is dat festijn nu
helaas verdwenen
 
al decennia lang
verbleken de kleuren
in het gebeuren van
het stille sterven dat
wij in vervuiling onze
kinderen laten erven
 
waar eens de
cirkel helend
gesloten was
breken lijnen zien
we elkaar voedende
relaties snel verdwijnen
 
onherstelbaar is
het fijnmazige
levensnet gebroken
zijn tijdsporen verlopen
geen gerangeer de rails
bestaan al lang niet meer
 
 
 
Er staat (c)opyright op de gedichten van Vanavermaete, Yvette U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Zijn stoel staat leeg aan de dis,
hoelang reeds niet geleden.
Nog steeds voel  ik dit gemis,
nooit zal ik hem vergeten.
 
Toen hij heenging verloor ik veel,
hij rust nu onder een marmeren steen.
Voor mij was hij een vriend, een juweel
Nu voel ik me moederziel alleen.
 
Graag speelde hij met zijn duiven,
nu is het er ook verlaten, stil.
Geen gekir meer, bomen die wuiven,
geen veren meer op hun til.
 
Mijn zorgeloze jeugd is reeds lang voorbij
En gaat dag na dag vergelen.
Maar zijn liefde draag ik onwisbaar in mij,
De rest zijn nog enkel luchtkastelen.