Details

Geschreven door Vanavermaete, Yvette

Categorie: Verdriet

Geschreven: 23 maart 2019

Hits: 1189

Mijn kleinkind was geboren,
Vreugde maakte plaats voor verdriet,
Toen ik twee dagen later moest horen
Dat je deze aarde voorgoed verliet

Verbitterd en alleen
fluister ik steeds je naam,
wil niemand om me heen
Waarom moest je nu toch gaan

Mijn ziel is gehuld in stilte,
mijn hart is leeg en koud
ik voel rondom mij de kilte
je was meer waard dan goud

Je moederliefde was onbetaalbaar,
Jou verliezen doet zo’n pijn.
Steeds stond je voor me klaar.
ontwaak, ik wil nog even bij jou zijn

Details

Geschreven door Melker, Wil

Categorie: Actualiteit

Geschreven: 23 maart 2019

Hits: 968

• samen leven,
• duiken
• vertrouwen

 
brekend
 
 
we doken
hadden genoeg
aan de lucht
in elkaars ogen
 
met handen vast
weerstonden we
de opwaartse kracht
van het water
 
door de
snelheid die
we samen naar
de diepte maakten
 
het was
nog licht maar
het zicht nam
zienderogen af
 
we keken
elkaar aan
brekend zijn wij
naar boven gegaan
 
een oneindige klim
die met pijn als
bevrijding ons weer
lucht heeft gegeven
 
hoe diep wij ook
zijn gegaan we kunnen
nu van elkaar in het
volste vertrouwen op aan
 
 
 

Details

Geschreven door Vanavermaete, Yvette

Categorie: Gedichten

Geschreven: 22 maart 2019

Hits: 1138

Ja, mijn lieve mensen
Het geluk dat gaat voorbij.
Straks zitten we op een eiland,
Met enkel stenen aan ons zij.

Bomen gemarteld,
Gewurgd door benzinedamp.
Bossen, weiden,
verdwijnen, ’t wordt een ramp.

Enkel dauw legt op hun wonden
een zachte balsem in ’t morgenuur.
Regen valt als tranen
over de stevende, smeulende natuur.

Bossen worden stilaan woestijnen.
Waar eens was de natuur,
met schaduwrijke bomen,
vinden we nog …..een stenen muur.