Details

Geschreven door Vanavermaete, Yvette

Categorie: Natuur

Geschreven: 24 maart 2019

Hits: 1057

• natuurgeweld,

“Help!” roept de koning van het woud,
die beulen slaan er weer op los.
Straks gaan ze zich beklagen
omdat het natuurschoon zal vervagen.
 
Ze kappen in mijn armen,
Komen zo het bos verarmen.
Ook in benen en in voeten,
waarom moet ik voor hun hebzucht boeten?
 
Troosteloos kijkt hij naar zijn kroost,
ze staan er nog, een magere troost.
De dag van morgen,
zijn ze ook van palliatieven zorgen.
 
“Laat ons leven
om u frisse lucht te geven.
Om uw wandelaarhart te bekoren
en u te beschermen zoals het moet horen.”
 
Wat ben je met die vuile centen
Zonder frisse lucht, maar benzinedampen?
Met een woud van staal en beton,
Grijze wolken en geen zon.

Details

Geschreven door Melker, Wil

Categorie: Actualiteit

Geschreven: 24 maart 2019

Hits: 921

• hoop,
• apocalyps,

 
stukjes dood
 
 
ik wieg mee
met de vlammen
van mijn klein
vuurtje hoop dat
ik gesprokkeld
heb uit gevonden
stukjes dood
om me heen
 
zij waren
al verloren
hun groei gestopt
door structureel
tekort aan
continuïteit die
in het leven van
de soorten snijdt
 
diversiteit is
al geminiseerd
door economische
belangen waarbij
de mens zichzelf
met hoofdprijzen
al heel ruim
heeft behangen
 
maar de rekeningen
kwamen razend snel
klimaat en natuur
corresponderen
alleen nog in hun
gang naar de hel
de mens kijkt toe en
denkt we zien het wel
 
 
 

Details

Geschreven door Vanavermaete, Yvette

Categorie: Emoties

Geschreven: 23 maart 2019

Hits: 1526

• Eenzaamheid
• verlangens,

Ik voel me als een eiland koele nissen
Vol schemering, nacht,
Begroeid met lome doornen,
Koele distels
En tranen streikend
Langs het weke pad.
 
Eenzaamheid en pijn
En niemand om te praten
En steeds alleen
Een wees te zijn.
 
En zonnestralen vervagen
Aan mijn vragen
Liefde, hoop en tederheid.
Zomerbries, ontmantel, ontvouw
mijn tranen
En weeg mijn schaduw
Bij de bomen
Tot aan wolken
Aan de zon,
En laat ze drijven,   
schrijven,
waar de nacht
 begon