Details

Geschreven door Lejeune Cil

Categorie: Liefde

Geschreven: 04 maart 2011

Hits: 1462

Embrasse-moi avec des baisers de ta bouche
oh, ton amour est meilleur que le vin.
Ton nom-même est un parfum qui se diffuse
entraine-moi derrière toi!!
Mon ami m'a introduit dans son appartement.

Toi, que mon coeur aime, révèle-moi ou tu habites
si tu ne le sais pas, toi le plus beau musicien.
Oh, mon bien-aimé, que tu es beau, que tu es agréable.
Soutiens-moi avec ta chanson, car je suis malade d'amour,
que ta main gauche soutiens maa tête, et que ta main droite m'enlace!!

Mon bien-aimé dit:" lèves-toi ma belle et viens!"
Le temps de chanter est arrivé, fais-moi entendre ta voix.
Car ta voix est douce et ta figure et charmante!!
Mon bien-aimé est à moi, et moi, je suis à lui!!!!

            Cil

Details

Geschreven door Rene Kievit

Categorie: Kinderen

Geschreven: 04 maart 2011

Hits: 2436

Over de diepe grachten van je gesukkel en je angsten heen, dan droeg ik je, uren en dagen lang. Indien ik de woorden kende,

om je antwoord te geven op je duizend vragen, over leven over jezelf, over liefhebben en gelukkig worden, dan praatte ik met je, uren en dagen lang. Indien ik vrede in je hart kon planten,

door geduldig te wachten en te hopen, tot het zaad van de vrede in je openbrak, dan wachtte ik, uren en dagen lang. Indien ik genezen kon wat omgaat in je hart aan onmacht, ontevredenheid

en onverwacht verdriet, dan bleef ik naast je staan, uren dagen lang, maar ik ben niet groter, niet sterker dan jij en ik weet niet alles,

ik kan niet zoveel ik ben een vader op je weg, al uren en dagen lang. En ik kan alleen maar hopen, dat je dit weet, en ook begrijpt je hoeft nooit alleen te vechten

of te huilen je hebt een vader voor uren en dagen,

Weken, maanden en jaren lang,

maar alles bij elkaar maakt het mij wel wat bang.

En jij maakt mij gelukkig, met jouw gelach en jouw gezang.

Details

Geschreven door Hanne Ooms

Categorie: Spiritueel en Religie

Geschreven: 04 maart 2011

Hits: 1858

 

's nachts praten we de hele wereld bij elkaar.
Dan omkaderen we haar,

 trekken een hoop spingeweven lijntjes
en zo nu en dan een weloverwogen punt
en dan lacht ze ons soms uit…
vanuit haar veel te kleine kader,
lachen we zenuwachtig mee
tot we er zelf van beginnen te blozen
want stiekem waren we nog lang niet
klaar met kleuren